WIETNAM

Kawa po wietnamsku – klasyk z Sajgonu

Dodaj komentarz

Kawa po wietnamsku – Sajgon (dziś Ho Chi Minh) – Wietnam

Wietnam jest drugim, po Brazylii, producentem kawy. Dzięki obecności francuskich kolonistów, sposób przygotowywania tego trunku zyskał na subtelności. Niestety właśnie przez to jego kaloryczność nie należy do najniższych. Lecz nie ma to znaczenia gdy chcesz przenieść się lub przypomnieć sobie smak Sajgonu.

Czas: 5 minut
Cena: drogo (4 zł za porcję)
Moja ocena smaku: 7/10
Trudność: łatwe
Wspomnienie: Wietnam Czytaj dalej Kawa po wietnamsku – klasyk z Sajgonu →

BELGIA

Mule po belgijsku – klasyk Flandrii

1 komentarz

Mule po belgijsku – Brugia – Belgia

Mule po belgijsku to narodowa potrawa Belgii. Jeśli o frytki toczy się zajadła walka pomiędzy Francją, Belgią i Holandią, to na szczęście status Flamandzkich małży morskich gotowanych w białym, alzackim winie z szalotkami i selerem naciowym jest od lat niezachwiany. Prawdziwe mule po belgijsku w swojej klasycznej formie to moules mariniere – a oto przepis.

Czas: 10 minut
Cena: akceptowalna (promocyjne świeże mule: 1kg/10 PLN)
Moja ocena smaku: 8/10
Trudność: żadna
Wspomnienie: Belgia Czytaj dalej Mule po belgijsku – klasyk Flandrii →

TURCJA

Twierdza Europa – Rumeli Hisarı

2 komentarze

Twierdza Europa – Stambuł – Turcja
Podrzynająca Gardło
W roku 1394 Bajazyd I zwany Błyskawicą zlecił wybudowanie nad azjatyckim brzegiem Bosforu twierdzy – Anadolu Hisarı (Twierdza Azja). Wybrano najwęższą część cieśniny (660m), postawiono potężne mury z wieżami, obsadzono załogę wraz z bombardami (proto-armatami). Jednocześnie ustalono zadanie dla garnizonu – powstrzymywanie transportów morskich z miast nadczarnomorskich do stolicy Bizancjum – Konstantynopola. Wszystko to było nieskuteczne aż… Czytaj dalej Twierdza Europa – Rumeli Hisarı →

TAJLANDIA

Kaeng phet pet yang – tajska, ostra zupa

5 komentarzy

Kaeng phet pet yang  – Ayutthaya – Tajlandia

Kuchnia tajska uważana jest za najlepszą kuchnię na świecie. Według mnie to dowolność w łączeniu produktów i smaków czyni ją tak niezwykłą. Urok daniu kaeng phet pet yang tkwi właśnie w tej dowolności, a dodatkowego smaku dodaje jej bardzo długa historia. Zupa ta powstała w królestwie Ayutthaya, na dworze królewskim, w czasach gdy Syjam był niekwestionowanym imperium w tym regionie. Takie królewskie danie może zaszczycić każdy stół. Nie tylko syjamski

Czas: 2 godziny
Cena: bardzo drogo
Moja ocena smaku: 7/10
Trudność: bardzo trudne
Wspomnienie: Tajlandia – Ayutthaya Czytaj dalej Kaeng phet pet yang – tajska, ostra zupa →

PERU

Lomo saltado – mariaż trzech kultur

1 komentarz

Lomo saltado to z pewnością najbardziej charakterystyczne danie Peru. Należy do tzw. kuchni chifa, która jest wynikiem kontaktów chińsko-peruwiańskich. Dlatego stanowi połączenie inkaskich specjałów, mięsa i upodobania do papryki Latynosów oraz chińskiego szybkiego, sposobu smażenia. Trzy kontynenty na jednym talerzu. Tak jadałem w Peru.

Czas: 25 minut
Cena: umiarkowana
Moja ocena smaku: 8/10
Trudność: umiarkowanie
Wspomnienie: Peru Czytaj dalej Lomo saltado – mariaż trzech kultur →

CHINY

Anyż gwiazdkowy zwany badianem – kusicielem

1 komentarz

Anyż gwiazdkowy, anyż chiński czy anyż gwiaździsty dla botanika są jedynie kolejnymi nazwami zwyczajowymi. Naukowe określenie tej rośliny to badian właściwy (Illicium verum Hook. f.). Niestety, i tu pojawia się nazwa zwyczajowa: słówko badian pochodzi z języka perskiego, natomiast jego łaciński odpowiednik – Illicium (od łacińskiego illicere – kusić). Niech ta uwaga, będzie zachęceniem do dalszej lektury

SMAK: ostry, specyficzny
POCHODZENIE: pogranicze Wietnamu i Chin
ZASTOSOWANIE W COOK-AND-TRAVEL: zupa pho, kaczka po pekińsku, adana kebabı
ZASTOSOWANIA OGÓLNIE: mięso, alkohole (raki, ouzo), zupy, desery, garam masala, przyprawa pięciu smaków

Czytaj dalej Anyż gwiazdkowy zwany badianem – kusicielem →

DOMINIKANA

Dominikana z biurem, ale po swojemu. Początek

2 komentarze

DlaDominikana – La Altagracia – Punta Cana
Pierwsza europejska udokumentowana podróż do Ameryki odbyła się trzema statkami, w 1492 roku. Moja konkwista zaczęła się w 2008 roku. Uzbrojony w 1 aparat, siatkę na motyle i walizkę kilku ubrań – ruszyłem. Cel – Dominikana. Pierwszy raz z biurem podróży. (Pierwszy i jak na razie ostatni) Mimo to, udało mi się „wywczasować” po swojemu, jednocześnie poznając klasyczne uroki komercjo-turyzmu. Czytaj dalej Dominikana z biurem, ale po swojemu. Początek →

Porady podróżnicze z przeróżnych eskapad oraz wynikające z nich podróże kulinarne stołu.

error: Content is protected !!